Die Man zal zijn als een verberging – Jesaja 32 – advent
Preek over: Die Man zal zijn als een verberging En die Man zal zijn als een verberging tegen de wind en een schuilplaats tegen de vloed; als waterbeken in een dorre plaats, als de schaduw van een zware rotssteen in een dorstig land. |
Die Man zal zijn als een verberging
Bijbelgedeelte Jesaja 32: 1 ZIE, een Koning zal regeren in gerechtigheid; en de vorsten zullen heersen naar recht. 2 En die Man zal zijn als een verberging tegen den wind en een schuilplaats tegen den vloed; als waterbeken in een dorre plaats, als de schaduw van een zwaren rotssteen in een dorstig land. 3 En de ogen dergenen die zien, zullen niet terugzien, en de oren dergenen die horen, zullen opmerken. 4 En het hart der onbedachtzamen zal de wetenschap verstaan, en de tong der stamelenden zal vaardig zijn om bescheidenlijk te spreken. 5 De dwaas zal niet meer genoemd worden milddadig, en de gierige zal niet meer mild geheten worden. 6 Want een dwaas spreekt dwaasheid en zijn hart doet ongerechtigheid, om huichelarij te plegen en om dwaling te spreken tegen den HEERE, om de ziel des hongerigen ledig te laten en den dorstige drank te doen ontbreken. 7 En eens gierigaards ganse gereedschap is kwaad: hij beraadslaagt schandelijke verdichtselen, om de ellendigen te bederven met valse redenen, en het recht, als de arme spreekt. 8 Maar een milddadige beraadslaagt milddadigheden, en staat op milddadigheden. 9 Staat op, gij geruste vrouwen, hoort mijn stem; gij dochters die zo zeker zijt, neemt mijn redenen ter ore. 10 Vele dagen over het jaar zult gij beroerd zijn, gij dochters die zo zeker zijt; want de wijnoogst zal uit zijn, er zal geen inzameling komen. 11 Beeft, gij geruste vrouwen; weest beroerd, dochters die zo zeker zijt, trekt u uit en ontbloot u, en gordt zakken om uw lendenen. 12 Men zal rouwklagen over de borsten, over de gewenste akkers, over de vruchtbare wijnstokken. 13 Op het land mijns volks zal de doorn en de distel opgaan; ja, op alle vreugdehuizen, in de vrolijk huppelende stad. 14 Want het paleis zal verlaten zijn, het gewoel der stad zal ophouden; Ofel en de wachttorens zullen tot spelonken zijn tot in der eeuwigheid, een vreugde der woudezels, een weide der kudden. 15 Totdat over ons uitgegoten worde de Geest uit de hoogte; dan zal de woestijn tot een vruchtbaar veld worden, en het vruchtbare veld zal voor een woud geacht worden. 16 En het recht zal in de woestijn wonen, en de gerechtigheid zal op het vruchtbare veld verblijven. 17 En het werk der gerechtigheid zal vrede zijn; en de werking der gerechtigheid zal zijn gerustheid en zekerheid tot in eeuwigheid. 18 En mijn volk zal in een woonplaats des vredes wonen, en in welverzekerde woningen en in stille geruste plaatsen. 19 Maar het zal hagelen waar men afgaat in het woud, en de stad zal laag worden in de laagte. 20 Welgelukzalig zijt gijlieden die aan alle wateren zaait; gij die den voet van den os en van den ezel derwaarts heenzendt. |