Martha en Maria: Eén ding is nodig · Lukas 10
Martha en Maria: Eén ding is nodig (Lukas 10)
Preek Lukas 10:41-42: En Jezus antwoordende zeide tot haar: Martha, Martha, gij bekommert en ontrust u over vele dingen; maar één ding is nodig; doch Maria heeft het goede deel uitgekozen, hetwelk van haar niet zal weggenomen worden.
Thema preek Lukas 10: Martha en Maria
Leven als Maria, in een Martha-tijd:
1. Een eenvoudig leven
2. Een druk leven
3. Het beste leven
Preek Lukas 10: Martha en Maria
Gemeente, de preek van vanmorgen gaat over het u voorgelezen Bijbelgedeelte,
Lukas 10: 38-42. Ik lees als samenvatting van die verzen vers 41 en 42 nog een keer aan u voor:
En Jezus antwoordende zeide tot haar: Martha, Martha, gij bekommert en ontrust u over vele dingen; maar één ding is nodig; doch Maria heeft het goede deel uitgekozen, hetwelk van haar niet zal weggenomen worden.
Het thema voor de preek is:
Leven als Maria, in een Martha-tijd
We letten samen op drie aandachtspunten.
- Een eenvoudig leven
- Een druk leven
- Het beste leven
Gemeente, het leven is druk. Het leven is veeleisend.
Dit moet…, dat moet…
We zijn druk met dit…, druk met dat…
En je kan niet zomaar aan de zijlijn gaan staan.
Want…?
Ja, je werk, je gezin, je kinderen, je huis, je carrière, je vakantie…
Want…?
Ja, de kerk, de vereniging, de catechisatie, die commissie, die actie, dat project…
We zijn druk…, druk…, druk…!
En voordat je het weet, raak je gestrest, geïrriteerd, overwerkt, uitgeput…
Want je to-do-list groeit met de dag. En alles is min of meer prioriteit.
Midden in dat drukke, chaotische, gestreste leven schetst ons Bijbelgedeelte ons twee manieren van leven; twee manieren van leven in dezelfde omstandigheden.
Maar… de één zo anders als de ander!
Het gebeurt allemaal in Bethanië. Een gehucht, een kilometer of drie van Jeruzalem.
Kijk maar in vers 38: En het geschiedde als zij reisden, dat Hij kwam in een vlek; en een zekere vrouw, met name Martha, ontving Hem in haar huis.
Jezus kwam hier vaker. Hij is vaker door deze gastvrouw ontvangen in dit huis, in dit huis van Martha.
Martha verwelkomt Hem hartelijk! De Meester is er, samen met Zijn discipelen.
Ze wijst het gezelschap (dertien man sterk) hun plek om te gaan zitten. En gaat snel weer terug naar de keuken om verder te gaan met het klaarmaken van de maaltijd. Die waarschijnlijk al grotendeels voorbereid is, want de Heere Jezus had als gewoonte Zijn komst van tevoren aan te kondigen. Hij kwam niet zomaar met dertien man binnenvallen.
Martha rent naar de keuken! Maar Maria gaat zitten aan de voeten van de Heere Jezus.
Het brengt ons bij ons eerste aandachtspunt:
1. Een eenvoudig leven
Vers 39 zegt: En deze had een zuster, genaamd Maria, welke ook zittende
aan de voeten van Jezus, Zijn woord hoorde.
Dat eenvoudige leven van Maria bestaat uit twee dingen:
a. Ze gaat zitten (dat is het eerste) aan de voeten van de Heere Jezus.
Dat is een plaats van liefde, van onderwerping, van nederigheid: zitten aan iemands voeten.
Aan de voeten van Christus past het om nederig te gaan zitten.
Het is niet alleen een plek voor een berouwvolle zondaar.
Het is ook de plek die dit kind van God, die Maria kiest.
Een plaats van liefde, van onderwerping, van nederigheid.
Ook de plek van een leerling. Zo zaten de leerlingen aan de voeten van hun rabbi’s, van hun leermeesters.
Waarbij het hier wel heel erg opvalt, dat een vrouw zit aan de voeten van rabbi Jezus. Dat zouden andere rabbi’s in die tijd niet toegelaten hebben. Maar Jezus laat het Maria wel toe. Mannen en vrouwen mogen – zonder onderscheid, zonder verschil – zitten aan Zijn voeten.
Op die plek van nederigheid en van liefde, op die plaats om te leren.
b. En zij hoorde Zijn woord (dat is het tweede). Ze luistert naar Zijn onderwijs.
Dit is, in een paar woorden geschetst, het eenvoudige leven van een oprecht christin en christen: zitten, luisteren en leren van de woorden van Jezus’ mond.
Geen manier van leven die op veel respect, die op veel waardering kan rekenen.
In de wereld niet, en ook in de kerk vaak niet.
Iedereen prijst deze Maria (de zus van Martha en Lazarus), om wat zij op andere momenten deed… Maar, wie gaat er naast haar zitten? Stil zittend, ademloos luisterend?
Toch is dit de kern van christen-zijn: zitten, luisteren en leren van de woorden van Jezus’ mond. Dit is het eenvoudige leven van een christin of christen.
Je zou na de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan hiervoor denken: christen-zijn is in eerste plaats doen en dienen. Maar direct na Zijn onderwijs aan de wetgeleerde plaatst Jezus dat dienende doen naar de achtergrond.
De kern van christen-zijn is: laat je helpen, laat je onderwijzen, laat je bedienen.
Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om (door mensen) gediend te worden, maar om (Zelf) te dienen en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen (Mark. 10:45).
En dus: zitten en luisteren aan de voeten van Christus.
Dat verbindt het leven van christen aan Christus.
En dat brengt veel zegen. En gezegende vrucht.
En dat is een plaats, waar u ook zitten en luisteren mag. Wie u ook bent.
Zeker, het gaat in deze geschiedenis om twee kinderen God, om twee bekeerde mensen.
Maar onbekeerde vrienden, ook u bent hier welkom!
Want dat wat u hier kunt leren, dat hebt u (meer dan wie ook) ook zo nodig.
Zonder dit onderwijs bent en gaat u verloren.
Hier wordt u geroepen uit de duisternis tot het licht.
Hier wordt u aan uw zonden ontdekt.
Hier wordt uw vijandschap gebroken.
Hier leert u uzelf kennen. Hier leert u iets van God en van Christus kennen.
En zonder die kennis bent en gaat u verloren.
Immers, deze Jezus zal straks (zegt Paulus tegen de Thessalonicenzen): Met vlammend vuur wraak doen over degenen die God niet kennen, en over degenen die het Evangelie
van onze Heere Jezus Christus niet gehoorzaam zijn.
Over diegenen(!) die nooit luisterend aan Zijn voeten zaten.
Kom dan, zit en luister naar Hem, Die u ware wijsheid wil leren.
Zit en luister naar Zijn heil- en troostrijk woord. Voordat te laat is.
Want, hoe vaak hebt u de woorden van Christus al niet gehoord?
Hoe vaak heeft Hij u niet het gevaar van uw toestand onder ogen gebracht?
Met hoeveel tegenspoeden wilde Hij u niet tot bekering leiden?
Met hoeveel liefdevolle kloppen op uw hart u niet nodigden tot Zijn waarheid?
Heeft Hij niet jarenlang Zijn handen naar u uitgestrekt?
U nodigend aan Zijn voeten: Kom, luister naar Mijn Woord; Mijn mond brengt niet dan loutere wijsheid voort?
Pas op, dat Hij u (na al uw weigeringen) niet laat gaan.
Kom: zitten en luisteren (zoals Maria), voordat die plek er niet meer is.
Of omdat de Heere Zijn Woord en Geest heeft weggenomen.
Of omdat u zelf weggenomen bent.
Kinderen van God, geliefde medechristenen, dit is (als het goed is) de plaats waar wij het liefste zijn.
En als dat niet zo is, dan zijn we of ver van onze plaats, of we zeggen dat we Jezus liefhebben, terwijl het niet zo is.
Denk eens terug… Vroeger was ons hart ook, zoals ik het net beschreef.
Waren wij het, die zelf aan Jezus’ voeten gingen zitten?
Nee.
Nee. Hij was het, Die ondanks al ons verzet, onze weerstand overwon. Die door Zijn almachtige hand ons aan Zijn voeten bracht. Die ons hart opende en ons Zijn waarheid leerde.
Hij ontdekte ons aan onze zonde en schuld, aan ons onvermogen om zelf te betalen.
Hij leerde ons wie wij van onszelf waren. Hij liet ons iets zien van Wie God is.
Hij leerde ons hoe Hij gekomen was, om het verlorene zoeken. Om zondaars vrij te kopen met de prijs van Zijn kostbare bloed. Om goddelozen te rechtvaardigen.
Uit genade alleen, zonder iets van ons.
Zo zaten we aan Zijn voeten… en luisterden…
Naar woorden die ons overtuigden, die ontmaskerden. Die ons hart verwarmden, ons vertroostten en ons binnenste vernieuwden.
En het is deze geschiedenis, die ons oproept, om terug te gaan naar die plaats. Waar wij zo vaak van opgestaan zijn. Om welke reden dan ook. Weg van Christus, van Zijn gemeenschap en nabijheid.
Misschien wel druk met goede dingen, met Bijbelse, met kerkelijke dingen. Met Bijbelstudie. Maar niet meer zittend en luisterend aan Zijn voeten. Aan de voeten van Hem, Die alleen onze ogen en harten openen kan en wil, om ons te leren.
We moeten, kinderen van God, terug naar deze plaats.
Laten we onszelf vanmorgen aansporen om hier naar terug te gaan.
Door af te zien van onze eigen wijsheid. We praten zoveel, we discussiëren zoveel, omdat we vinden dat we zoveel weten. Maar alleen het diepe besef van onze onwetendheid brengt ons (voor het eerst of opnieuw) aan de voeten van Jezus.
Door af te zien van eigen wijsheid. En door biddend te komen.
Met het gebed van Samuel: Spreek, want Uw knecht hoort.
Met het gebed van Saulus van Tarsen: Heere, wat wilt U, dat ik doen zal?
Zittend en luisterend.
Niet alleen zoekend met je verstand (alleen of samen) naar de beste uitleg van de Bijbelverzen die je leest, allemaal zo cognitief, zo rationeel. Maar in stilte biddend om de werking van de Heilig Geest, Die (zoals bij Lydia) het hart opent.
Biddend met de dichter van Psalm 85: Merk op, mijn ziel, wat antwoord God u geeft.
Biddend met de dichter van Psalm 49: Ik neig het oor, daar ‘k op Gods inspraak wacht.
Eenvoudig leven: zitten, luisteren, je laten leren door het onderwijs van de Heere en van Zijn Heilige Geest. Dat was ons eerste aandachtspunt: eenvoudig leven.
We gaan verder met ons tweede punt:
2. Een druk leven
Vers 40 zegt: Doch Martha was zeer bezig met veel dienen.
Je ziet het voor je. Martha, zwetend in de keuken. Druk met het voorbereiden van een perfecte maaltijd voor dertien gasten.
Ze doet het graag, met al de liefde van haar hart. Voor Jezus, haar Meester. En voor Zijn discipelen.
Ze was zeer bezig met veel dienen
Letterlijk staat er zoiets als: haar hart werd alle kanten opgetrokken.
Het voorgerecht moet perfect zijn, het hoofdgerecht om een puntje aan te zuigen, het vlees verrukkelijk, en daarna een heerlijk toetje.
Ze moet alles: koken, regelen, doen, en dat alles trekt haar hart alle kanten op!
En vaag op de achtergrond… hoort ze de stem van de Meester.
En verdraaid!
Terwijl zij hier het vuur uit haar sloffen loopt, zit Maria daar te zitten!
Het irriteert haar mateloos. Totdat ze ontploft.
Ze loopt stampvoetend naar de kamer, recht op de Heere Jezus af en zegt bits (in vers 40):
Heere, trekt U U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen? Zeg dan haar, dat zij mij helpe.
Wacht even, dit is niet zo maar een oprisping… Goed lezen:
Heere!
Ja, dat klopt, Martha. Je hebt het tegen de Heere, Die God is. En Die in enkele liefde naar deze aarde kwam, om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen.
Heere, trekt U U dat niet aan!
Ik ben zo bezig met zorgen voor het eten van al deze mannen en voor U. En zorgt U nu niet voor mij?
Wat onredelijk! De Heere Jezus doet niet anders dan zorgen, luisteren, genezen, vertroosten, preken. Wat een onredelijk verwijt!
Heere, trekt U U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen? Zeg dan haar, dat zij mij helpe.
Terwijl Hij daar zit, met Maria en anderen aan Zijn voeten, geeft Hij liefdevol en hemels onderwijs. Maar hier komt Martha (kind van God, zonder twijfel) en zegt: ‘Heere, sorry, ik heb geen tijd om te luisteren. Luister naar mij. En zeg wat ik wil zeggen, mijn woorden.
Want prima hor, om naar U te luisteren, maar als U nu maar even naar mij luistert en tegen Maria zegt wat ik te zeggen heb…’
Druk, boos, met een hart dat overal heen getrokken wordt, egoïstisch (want het gaat alleen maar over ik en mij), veeleisend en brutaal.
Bezig met veel dingen…
Zonder de rust, de wil en het verlangen om stil te luisteren naar Jezus’ woorden.
Alleen maar druk met werken voor de Heere.
Alleen maar druk met doen!
Zoals zoveel mensen (ook kinderen van God), in deze tijd (ook in de kerk) alleen maar druk zijn!
Druk werkende Martha’s… Kijk eens terug naar de afgelopen maanden.
’s Morgens (terwijl je man ligt nog op één oor ligt) ga je als eerste uit bed. Je haalt je kinderen uit bed, brengt ze naar school, en daarna snel zelf aan het werk.
Je haalt weer op uit school, kijkt naar hun huiswerk. En dan: de één moet naar club, de ander naar de catechisatie, de vereniging, naar muziekles, naar sport…
En als laatste valt je man uitgeteld neer op bank met een blik van: koffie…?
Druk werkende Martha’s…
Druk werkende Martins (als ik de mannelijke variant zo even mag noemen)… Kijk eens vooruit naar het komende seizoen.
Iedere morgen ga je op tijd naar de zaak. Je slaakt een zucht als je kijkt naar je to-do list voor vandaag. Je vliegt van de ene opdracht naar de andere, van het ene overleg naar het andere.
Nauwelijks heb je tijd voor je pauze. Totdat je aan het einde van de dag moe in je auto stapt op weg naar huis. Maar ’s avonds heb weer je afspraken. Belangrijk, voor de kerk!
Werken, doen. Projecten, acties. Commissies, vergaderingen…
Druk werkende Martins….
Zeg, luister es…, zeg eens eerlijk:
Wanneer heb je in de stilte van zitten en luisteren voor het laatst Jezus ontmoet?
Is dit alles? Is dit je leven? Is dit wandelen met God? Is er anders niet dan dit?
Ga je zo je jaren verdoen, je kostbare tijd verprutsen?
En daarbij: Voordat je het weet, loop je met Martha stampvoetend en onredelijk rond:
‘Heere, doe er wat aan! Ik ben zo goed bezig, maar ik trek het niet dat er anderen zijn, die stil willen zitten en luisteren. En die zeggen, dat je daar tijd voor nemen moet!’
Ja, dat klopt…, deed je dat ook maar…
Luister, naar wat Jezus zegt in vers 41: Martha, Martha, u bekommert en ontrust u over vele dingen.
Martha, Martha: corrigerend, maar zo liefdevol.
Geliefde zuster en broeder, hier in [plaatsnaam].
U bekommert u. Ik zie zoveel onrust aan u (aan de buitenkant).
En u ontrust u. Ik merk het, dit geeft u zoveel onrust en stress (aan binnenkant)
U bekommert en ontrust u over vele dingen.
De Heere ziet uw leven wel. Hij ziet u wel tobben!
Maar nu even ophouden met stampvoetend boos te zijn. Nu even heel stil luisteren.
Want de Heere spreekt (in vers 42): Maar één ding is nodig.
En dat brengt ons bij ons derde aandachtspunt, maar we gaan samen eerst zingen uit Psalm 49:1:
Gij, volken, hoort; waar g’ in de wereld woont,
’t zij laag van staat, of hoog, met eer bekroond;
’t zij rijk of arm, komt, luistert naar dit woord.
Mijn mond brengt niets dan loutere wijsheid voort
En wat er verder volgt in Psalm 49:1.
3. Het beste leven
U bekommert en ontrust u over vele dingen. Maar één ding!
Heel veel dingen zijn: mooi, nuttig, leuk, interessant, misschien zelfs wel wenselijk…
Maar… onnodig.
Kijk maar eens in je agenda. Kijk maar eens naar je to-do list.
Bekijk die maar eens in het perspectief van de eeuwigheid.
Hoe zou je die vele dingen over honderd jaar beoordelen?
Allemaal mooi, nuttig, leuk, wenselijk, aantrekkelijk, ontspannend…
Ja, maar één ding alleen zou het label “nodig” krijgen. En de rest niet.
Allemaal verdwenen…, allemaal voorbij…
Want wie bekommert zich in eeuwigheid om…: een carrière, om hobby’s, om clubs, om vakanties, om projecten, om commissies?
Niemand! Dan is het allemaal voorbij.
Kijk zo vandaag eens naar je agenda, naar je rooster: op school, op je werk, thuis, in de consistorie, in de kerk. Eén ding is nodig: zitten en luisteren aan de voeten van de Heere Jezus. Dat is het enige nodige.
En, als je dat doet, komt al het andere in ander perspectief, in ander licht te staan.
Martha, Martha, u bekommert en ontrust u over vele dingen; maar één ding is nodig;
Maar Maria heeft het goede deel uitgekozen, hetwelk van haar niet zal weggenomen worden.
Waar je nu druk mee bent, Martha, al dat eten, dat is morgen vergeten.
Toch?
Weet u nog wat u twee weken geleden gegeten hebt?
Nee. Maar u weet, kinderen van God, zeker nog wel, die momenten dat u aan de voeten van Jezus zat. Geen leed zal het ooit uit uw geheugen wissen.
Martha, Martha. Geliefde broeder, geliefde zuster. Geliefde gemeente.
Wat een drukte, wat een onrust, wat een stress.
Wat een werken, wat een dienen. Maar één ding is nodig.
Want onze Meester kwam niet om gediend te worden door ons, maar om Zelf te dienen.
Hij kwam niet om door ons 5-sterren maaltijden aangeboden te krijgen, maar Hij kwam om ons, armen, te voeden met het Brood des levens, met de woorden van Zijn mond.
Dus: Kom, zitten en luisteren.
Maria zijn in een Martha-tijd, in een Martha-cultuur, in een Martha-kerk…
Dat is moeilijk. En dat weet de Heere. Gelet op Zijn vriendelijke vermaan van Martha.
Maar dat is geen excuus om daar mee verder te gaan.
Dat is bedoeld als een hartelijke nodiging om echt anders te gaan leven.
a. Het is geen aansporing om niets te gaan doen.
Daar is de Bijbel heel duidelijk over. Maar Martha had ook (op z’n Hollands gezegd) ook een stel eenvoudige botenhammen kunnen smeren, in plaats van al die drukte.
Wij moeten zeker wel trouw werken in ons Goddelijke beroep (op ons werk, thuis en in de kerk).
Paulus zegt in 2 Thess. 3: Zo iemand niet wil werken, hij ook niet ete (3:10).
En in 1 Tim. 5:8: Zo iemand de zijnen en voornamelijk zijn huisgenoten niet verzorgt, die heeft het geloof verloochend, en is erger dan een ongelovige (5:8).
Maar dat is geen hoofdzaak van dit leven.
Dat is geen excuus om je ziel te verwaarlozen!
Mensen, ga niet op in de dingen van tijd, want die gaan voorbij.
Paulus zegt in 1 Kor 7 (29-31): De tijd is voorts kort, opdat ook die vrouwen hebben, zouden zijn als niet hebbende; en die wenen, als niet wenende; en die blijde zijn, als niet blijde zijnde; en die kopen, als niet bezittende; en die deze wereld gebruiken, als niet misbruikende; want de gedaante dezer wereld gaat voorbij.
b. Dit is geen aansporing om niets te gaan doen. Het is ook geen aansporing om je tijd nog beter en nog efficiënter in te delen, zodat je alles kunt blijven doen en er gelukkig ook nog wat tijd over is voor dit.
Nee, dit is hoofdzaak! De rest is bijzaak.
Dit is prioriteit nummer 1: zitten en luisteren aan de voeten van de Heere.
In stille afzondering lezen, je knieën buigen, biddend wachtend op het werk van de Heilige Geest, op het spreken van de Heere tot je ziel.
En niet meegaan met al die Martha’s die roepen dat je mee moet werken!
Nee, zegt de Heere, laat dat allemaal voor wat het is.
Kom zitten aan Mijn voeten, en luisteren naar Mijn stem.
c. Het is geen aansporing om niets te gaan doen. Het is ook geen aansporing om je tijd beter in te delen, zodat alles kunt blijven doen wat je doet.
Nee, dit is een aansporing om al het andere op de tweede plaats te zetten.
De drukte van je hobby’s, je clubs, je avonden, je sport, je acties, je projecten, je commissies, je vergaderingen, alles!
Martha’s, niet doen!
Als je in stilte je Bijbel opendoet en je handen vouwt, voel je dan niet schuldig omdat anderen vinden of omdat je zelf vindt, dat je in of buiten huis moet werken, dat je ook actief moet worden zoals zij, dat je ook een cursus moet volgen, dat je ook moet gaan hobbyen.
Maar wees liever, zoals Petrus schrijft (1 Petrus 3:4): een stille en zachtmoedige geest, van wie de verborgen mens van het hart kostelijk is voor God.
Zeker, er zijn veel dingen nuttig en wenselijk. Er zijn veel dingen die zelfs vruchten zijn van genade, zoals in de gelijkenis hiervoor: barmhartigheid bewijzen.
Maar de vrucht is nooit belangrijker dan de wortel.
Eén ding is nodig: zitten en luisteren aan de voeten van Christus.
Maria zijn in een Martha-tijd, in een Martha-cultuur, in een Martha-kerk, in een Martha-gemeente.
a. En dat betekent, jongelui, dat je meer dan alles wat je zoekt, de stilte moet zoeken, met God. Lezend in je Bijbel, biddend, luisterend naar wat de Heere zegt.
Dat bedoelt Psalm 25 met: Gods verborgen omgang, vinden zielen waar Zijn vrees in woont.
Dat is het grootste geluk van de wereld.
Dat brengt rust, vrede, wijsheid, heiligheid, liefde tot God.
En dat blijft. Terwijl alle andere dingen voorbijgaan.
b. Dit betekent, gemeente, dat u meer dan alles wat u zoekt, de stilte moet zoeken, met God. Lezend in uw Bijbel, biddend, luisterend naar wat de Heere zegt
Zoek de stilte, zoek leven voor Gods aangezicht.
Op zondag, in de diensten, in de stilte thuis
De zondag is geen vrije tijds dag, geen dag om te slapen. Maar bij uitstek een dag om stil te zitten en te luisteren
Zoek de stilte, zoek leven voor Gods aangezicht.
Ook doordeweeks. In de doordeweekse diensten (als ze er zijn). In wat heet ‘stille tijd’.
Maar laat ondertussen ook die tijd geen slaafse Martha-tijd worden.
Er is veel te doen, ook in de kerk.
Maar de Heere zoekt geen slaven in Zijn dienst: zo ijverig, zo actief; zo (net als Martha) egoïstisch ook; zo bezig met zichzelf.
Want het gaat niet om ons. De Heere Zelf wil in het middelpunt staan. Ook in de kerk.
Als Een Die dient. Als Een Die niet wacht op ons werken voor Hem.
Als Een Die hongerigen voedt. En Die niet wacht op de aanbieding van onze maaltijden aan Hem.
We kunnen als gemeente veel doen, ook straks weer, in het komende seizoen.
Maar als we niet willen zitten en luisteren, is het allemaal tevergeefs. Dan is het allemaal voor onszelf en niet voor God.
Kom, is zoveel beter: om stil te zitten en te luisteren.
Het is waar: niemand ziet dat. Maar de Heere wel.
Gods verborgen omgang vinden zielen, waar Zijn vrees in woont.
’t Heilgeheim wordt aan Zijn vrinden (daar, aan Zijn voeten!) naar Zijn vreêverbond, getoond.
c. Dit betekent ook voor ons, broeders, dat we meer dan alles wat we zoeken of doen, de stilte moeten zoeken, met God. We moeten veel aan de voeten van Christus zitten.
Het bevestigingsformulier voor ambtsdragers zegt: we zijn schuldig Gods Woord naarstig te doorzoeken, en onszelf geduriglijk te oefenen in de overlegging van de verborgenheden des geloofs.
Als dat niet onze eerste en hoogste prioriteit is, dan is er iets grondig mis.
Dan doen we niet datgene waarvoor we geroepen zijn.
Dan doen we wat we zelf van onszelf verwachten of wat mensen van ons verwachten, maar niet wat Christus van ons vraagt.
Dan zijn we dienaars van mensen (van onszelf of van anderen), maar niet van Christus
Immers, discipelen, leerlingen moeten in de eerste plaats luisteren.
Dat is het enige wat blijft.
Dat jongelui, gemeente, broeders is het goede deel, hetwelk van ons niet zal weggenomen worden.
Gemeente, we zijn op weg naar de eeuwigheid. Al het andere vergaat. Alleen dit blijft.
Kinderen van God, of u nu Maria heet, of Martha of Lazarus:
Indien u met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechterhand Gods.
Bedenkt de dingen die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Want u bent gestorven (aan de wereld, aan de zonde), en uw leven is met Christus verborgen in God (Kol. 3:1-3).
Amen.
Links bij preek Lukas 10: Martha en Maria: Eén ding is nodig
– Preek Lukas 9: Hoe Jezus volgen
– Preek Lukas 7: Ik ben niet waardig
Lees meer:
– Kanttekeningen bij Lukas 10